Yeter ki Müzik Olsun

Yaşar etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

(22 Mart 2018 tarihinde www.hayatmuzik.com 'da yayımlanmıştır.)

‘70’lerde yabancı şarkılara Türkçe söz yazılarak oluşturulmuş parçalar anlamsız bir şekilde “aranjman” diye adlandırıldı ve o tabir bugüne kadar geldi. Türk bestecilerin yeni yeni eserler üretmeye koyulduğu o yıllarda yabancı şarkıları Türkçeye adapte etmek kolaycı bir yoldu belki ama aslında bir o kadar da zordu. Neyse ki muazzam söz yazarlarımız, aranjörlerimiz, şarkıcılarımız vardı. Yeri geldi o “aranjman” diye küçümsediğimiz kimi şarkılar orijinallerinden daha güzel, daha anlamlı ve daha kalıcı oldu. “Kadınım” da bunlardan biriydi.

1973’de Serge Reggiani tarafından seslendirilen, Fransızca sözleri Jean-Loup Dabadie, bestesi Alain Yves Reginald’e ait olan “T'as L'air D'une Chanson”, 1974 yılında Mehmet Teoman’ın yazdığı Türkçe sözlerle Tanju Okan tarafından seslendirildi ve Türk popunun klasiklerinden biri olacak “Kadınım” böyle doğdu. Evet, şarkının Fransızca hali de etkileyici idi ama Türkçe versiyonu kadar değil. Evet, şarkının orijinalinde de Serge Reggiani “Me femme (kadınım)” diyordu ama Tanju Okan gibi değil.

O zamandan bu zamana şarkıyı Teoman, Levent Yüksel, Yaşar ve Mehmet Erdem gibi dört karakteristik ve ne Tanju Okan’a ne de birbirlerine benzeyen ses yeniden seslendirdi. Kıyas kabul etmezdi; kimse Tanju Okan gibi “Kadınım” diyemezdi. Zaten biz de o kıyası yapmadan dinledik bu yeni versiyonları.

Dört X Dört’ün solisti olmasının yanı sıra yaptığı dizi müziklerinden de tanıdığımız Deniz Tuzcuoğlu, 2017’nin hemen başında “Kader İzmir’den Yana” adlı ilk solo teklisiyle çıkmıştı karşımıza. Tuzcuoğlu geçtiğimiz günlerde TMC etiketiyle yayımlanan yeni teklisinde “Kadınım”ı yeniden seslendiriyor.

Şarkının ister istemez daha “rock” sularda yüzen yeni düzenlemesinde Dört X Dört elemanlarının imzası var. “Rock” dediysem aklınıza Teoman’ın düzenlemesine benzer bir düzenleme ve yorum gelmesin. Bu düzenleme ve yorum önceki tüm yeniden seslendirmelerden daha parlak, hatta bazı yerlerde daha agresif. Buna karşın Deniz iyi bir şarkıcı ve nüanslı şarkı söyleme biçimiyle, kimseyi de taklit etmeye çalışmadan, şarkıya yeni bir tat, yeni bir ruh katmayı başarıyor.

Gelgelelim şarkıya başka bir hikâye kazandıran şey sadece yeni düzenleme ve yorum değil. Deniz’in bu şarkıyı çok uzun süre önce kaydettiğini ve epeyce bir zaman şarkının klibinde kim oynamalı, o “kadınım”, sıradan bir klip kızı olmamalı diye titizlendiğini biliyorum. O arayışın nasıl sonuçlandığını ise ben de herkes gibi klip çıkınca gördüm.

Klipte bir klip kızı yok; bir çift var. Oyuncu değiller; rol yapmıyorlar. Gerçek hayatın içinden geçen gerçek hikâyelerini anlatıyorlar. Halen hastanede yatan ve kalp nakli bekleyen, ulusal organ nakli listesinin en üst ve acil sıralamasında olan Beyhan Tekün ve ona bir bebek gibi bakan eşi Cemal Tekün… Onların uzun yıllara dayanan aşk, dostluk, yoldaşlık hikâyesi. Bir taraftan gözlerinizi doldururken, bir taraftan da organ naklinin önemine ve hayatiyetine de dikkat çeken klip, böylece şarkıyı da bambaşka bir yere taşıyor. Kalbe başka türlü dokunuyor.

Başta Deniz Tuzcuoğlu olmak üzere, bu işte emeği geçen, imzası olan herkesi tebrik etmek lazım. Kulağa çok romantik gelebilir ama şarkılar bazen gerçekten hayat kurtarır. Umarım ve dilerim ki bu şarkı ve klip Beyhan Hanım’ın ve onun gibi organ nakli bekleyen nicelerinin umudunu güçlendirir, hiç ölmeyecekmiş gibi, hayata ne kadar ince ipliklerle bağlı olduğumuzu unutarak, kendimizden başka kimseyi umursamadan yaşayıp duran biz fanilere de okkalı bir tokat olur. Umarım ve dilerim ki bu şarkı ve klip nice hayatın kurtulmasına vesile olur.

MART 2018

(4 Temmuz 2017 tarihinde Milliyet Sanat dergisi internet sitesinde yayımlanmıştır.)

Hani bazen “Ah nerede o ‘70’lerdeki ya da ne bileyim ‘90’lardaki albümler?” filan diye soruyor ve hayıflanıyoruz ya… Sonra da bir bir saymaya başlıyoruz özlediğimiz albümleri… Hah işte bundan bir yirmi otuz yıl sonra aynı cümleleri kuranların sayacağı albümler arasında “Şehir Yalnızlığı”nın adı mutlaka geçecektir, bana güvenin.

“Şehir Yalnızlığı”, Yaşar’ın geçtiğimiz günlerde Seyhan Müzik etiketiyle piyasaya çıkan yeni albümü. Belki günün alaca bulaca (ne de olsa popta iddiaların havada uçuştuğu bir yaz mevsimindeyiz yine) popüler müzik gündeminde yeterince kendini gösteremeyecek, liste başlarını parselleyemeyecek, satış rekorlarına imza atmayacak, içindeki şarkılar kulüplere, plajlara düşmeyecek ama değeri, kıymeti zamanla anlaşılacak ve bir erken klasiğe dönüşecek yeni Yaşar albümü.

Yaşar başından beri bizi hiç yanıltmadı, her satın aldığımız, dinlediğimiz albümünde birden fazla sevecek, bağrımıza basacak şarkı bulduk, bu bir sır değil. Bu yeni albüm biraz gecikmeli yayımlanmış olsa da çıktığı gün kullandığımız dijital platforma girip “indir”e basmakta ya da müzik market rafından bir CD kapmakta tereddüt etmeyeceğimiz de aşikârdı bu yüzden. Ama bu albüm bildik Yaşar albümlerinden farklı bir kadroyla kotarılmıştı ki işte bu bilgi bir soru işareti idi. Albümde tam sekiz şarkıda Murat Güneş imzası vardı. Düzenlemeler ise Mehmethan Dişbudak tarafından yapılmıştı bu defa. Bu radikal değişiklik ya olumlu ya da olumsuz bir biçimde şekillendirmiş olabilirdi yeni Yaşar albümünü. Bunu dinlemeden öngörmek mümkün değildi.

Henüz dinlemediyseniz baştan söyleyeyim; Yaşar daha önce hiç çalışmadığı bir aranjör ve besteci ile çalışırken dahi Yaşar kalabilmiş ve hatta ‘90’lardaki o ilk Yaşar tazeliğini, heyecanını bugüne taşıyabilmiş bu albümde. Tabii Murat Güneş ve Mehmethan Dişbudak, Yaşar matematiğini ve de duygusunu çok iyi tanımış ve samimiyetle içselleştirmiş olmasalardı bu paragrafın ilk cümlesi bir gerçeği yansıtmayabilirdi. Sözün özü doğru kişiler, doğru yerde, doğru zamanda bir araya gelmiş ve bir Yaşar başyapıtı çıkarmışlar ortaya. Bize de “3 doğru” formülünün her zaman işe yaradığına bir kez daha şahit olmak düşmüş.

En hareketli şarkıda bile hiç gürültüye patırtıya mahal vermeyen, ritmin değil müziğin başrolde olduğu düzenlemeler, incelikli, (Yaşar müziğinin bir olmazsa olmazı olarak) şairane ve kalbe samimiyetle dokunan şarkı sözleri, melodi fakiri güncel Türkçe popa ağzının payını verircesine melodisi zengin besteler ve tüm bunların hakkını sonuna kadar veren bir ses, bir solist. “Şehir Yalnızlığı” albümünü özetlemek için bundan daha kısa bir cümle kurulabilir mi bilmiyorum.

“Şu şarkı olmasa da olurmuş,” diyeceğiniz bir tek şarkının bile olmadığı, kolay kolay bir albümü baştan sona dinleyemediğimi dinlemeye zaman ayıramadığımız şu zamanda, kasetin arka yüzünü çevirip “play” tuşuna bir kez daha basar gibi tekrar tekrar dinleyebileceğiniz bir albüm. Hatta bazı şarkıları, mesela “Şehir Yalnızlığı”nı başa sardıra sardıra dinlemeniz de mümkün olurdu eğer bu albüm kasete basılmış olsaydı.

Aslında haksızlık olur bu albümden şu veya bu şarkıya vurgu yapmak. Ancak illa ki favori göstermek gerekirse “Şehir Yalnızlığı”na, “Nara”ya ve “Markiz”e öncelik verebilirim.

Zeynel Abidin Ağgül ve Adem Keser’in fotoğrafları, Orhan Tatlıcı’nın ön kapak tasarımı ve Özlem Semiz’in grafik tasarımı ile hazırlanmış kartonetle satışa sunulan albüm, yaza kışa, bahara, sonbahara endekslemeden dinlenmeyi ve arşivlerde baş köşeye konulmayı hak ediyor.

TEMMUZ 2017

MÜZİĞİN MÜZİK, SÖZÜN SÖZ OLDUĞU ZAMANLAR

(25 Ekim 2016 tarihinde Milliyet Sanat dergisi internet sitesinde yayımlanmıştır.)

Milliyet Sanat dergisi için röportajda yaptığımızda bana açık yüreklilikle anlatmıştı Harun Kolçak. “Best Of” albüm projesini birkaç majör yapım firmasına götürdüğünü ve kendisine nazikçe kapının gösterildiğini. Sonra Umut Kuzey ve Özlem Demirbakan’ın yani Arpej Yapım’ın bu projeye nasıl talip olduğunu ve işi nasıl sahiplendiğini. O majör yapım firmaları şimdi pişman mıdır bilinmez ama Harun Kolçak’ın “Best Of” albüm projesi “Çeyrek Asır”ın şarkıları bugünlerde müzik listelerin üst sıralarında dolaşıyor. Harun Kolçak şarkılarını eskiden beri bilenler ve sevenler kadar, bir yeni nesil de Kolçak’ı yeniden keşfediyor bu aralar.

Bir “star” gibi yaşamadı hiç Harun Kolçak. Bir müzisyen gibi yaşadı. “Gir Kanıma” ile şöhreti yakaladığında zaten yıllardır müziğin içinde, sahnelerdeydi. Bu yüzden de ‘90’ların pop yıldızlarından birine dönüştüğünde bile bir pop yıldızı gibi davranmadı, kendini başka bir yere koymadı. Ne var ki piyasa, oyunu kuralına göre oynamayanlara karşı hiçbir zaman adil değildi. Ondandır ki 2006 ve 2012 çıkışlı son iki albümü yeterince ulaşamadı dinleyiciye. Bir de üzerine hastalığı geldi. Acaba Harun Kolçak “bitmiş” miydi artık? Bitmediğini, bitmeyeceğini, iyi şarkı, iyi müzik ve iyi müzisyenin her zaman yerini bulacağını “Çeyrek Asır”la dosta düşmana gösterdi.

Geçtiğimiz günlerde Arpej Yapım etiketiyle piyasaya sürülen “Çeyrek Asır” aslında sadece bir “Best Of” albüm olmanın ötesinde, aynı zamanda bir düetler albümü. İrem Derici, Bedük, Gökhan Türkmen, Tuğba Yurt, Yaşar, Kubat, Işın Karaca, Zara, Aşkın Nur Yengi, Alişan Göksu, Tan, Gülçin Ergül, Hakan Kahraman ve Umut Kuzey’den oluşan bir kadro, Harun Kolçak’a eşlik ediyor bu albümde.

Her biri bir şekilde hafızalarımıza yer etmiş, hayatlarımızın bir dönemine eşlik etmiş, daha da fazlası, sağlam müzikal yapıları ve sözleriyle “zamansız” sıfatını çoktan hak etmiş Harun Kolçak şarkıları ardı ardına sıralanıyor. Albüm, Kolçak’ın ilk “hit”i “Gir Kanıma” ile başlıyor ve “Gir Kanıma”nın da içinde olduğu ilk albüm “Beni Affet”ten bir başka “hit”, “Müptelayım Sana” ile kapanıyor. Tam 14 şarkı boyunca, bugünün popüler sesleri eşliğinde tadına doyulmaz bir ‘90’lar yolculuğuna çıkıyoruz.

Zira seçilen şarkıların biri (2006 tarihli “Ağlat Beni”) hariç tamamı Kolçak’ın 1990-2000 yılları arası döneminden şarkılar. İlk dört albümün yanı sıra Bendeniz – Harun Kolçak ortak teklisinden “Elimde Değil” ile Aşkın Nur Yengi’nin ilk albümünde yer alan ve Harun Kolçak’ın ilk albümünden bir yıl kadar önce yayımlanan “Bile Bile” de var bu albümde. Birer Harun Kolçak bestesi olan “Deli Et Beni” ve “Korkuyorum” ilk olarak Emel tarafından seslendirilmişti. “Deli Et Beni”yi yakın zamanda “rock” versiyonuyla ilk kez kendisi de seslendirmişti Harun. “Korkuyorum”u ise 1995 çıkışlı albümünde söylemişti.

Bir kere şarkılar çok iyi seçilmiş, şarkı ve şarkıcı eşleşmeleri çok doğru yapılmış ki bu tür albümlerde en büyük handikap budur biliyorsunuz. Gökhan Türkmen, Yaşar, Tuğba Yurt ve Gülçin Ergül düetleri benim albümdeki favorilerim oldu. Bedük’ün farklı düzenlemesi, İrem Derici’nin “Gir Kanıma”ya kattığı ekstra enerji, Tan’ın alaturka nağmelerle süslediği “Gitme Seviyorum”un bu hali de albümün güzel renkleri arasında. Keşke Aşkın Nur Yengi ve Harun Kolçak’ı zaten yıllardır bildiğimiz ve dinlediğimiz bir düetle değil de başka bir şarkı ile dinleseydik diye düşünmedim değil. Ama bu düet bu şekilde bir klasik oldu, ona da kabul.

Harun Kolçak’ın yıllardır birçok albümünde birlikte çalıştığı İskender Paydaş, şarkıları bugüne güncellerken çok da orijinal akışlarının dışına çıkmamış. Umut Kuzey düetiyle “rock” tınılar kazanmış “Müptelayım Sana” ve Bedük’ün kendi düzenlediği “Sensiz Olmam” dışında şarkıların orijinal hallerini bilen ve sevenler için şaşırtıcı bir sürpriz yok bu albümde ki bence bu doz da gayet yerinde olmuş.

Müziğin müzik, şarkı sözünün sözün şarkı sözü olduğu zamanlara ait şarkılar bunlar. İçi dolu şarkılar yani. Bu aralar çok ama çok ihtiyaç duyduğumuz türden. Albümün gördüğü ilgi en çok da bununla kaim olsa gerek. Hem bir şarkıcı hem de bir besteci olarak Harun Kolçak’ın ne kadar kıymetli olduğunu da bir kez daha hatırlatıyor bize. Umarım bunun arkası yeni şarkılarla dolu yeni albümlerle gelir.

EKİM 2016

(6 Ocak 2014 tarihinde Milliyet Sanat dergisi internet sitesinde yayımlanmıştır.)

İlk albümünü 1996 yılında piyasaya süren Yaşar’ın, dokuzuncu albümü “Cadde”, geçtiğimiz günlerde Seyhan Müzik etiketiyle yayımlandı. Çalıştığı plak şirketlerinden, müzik piyasasındaki duruşuna, kılık kıyafetinden şarkılarına, en başından bugüne dek net bir tavrı, tarzı, adı geçtiğinde hemen herkese doğrudan onu çağrıştıran nevi şahsına münhasır bir kimliği var Yaşar’ın. Bu kadar istikrar çoğu zaman sıkıcı olabilir oysa; hele ki konu pop müzikse. Yaşar’ın farkı tam da burada kendini gösteriyor zaten.

Bir kere Yaşar’ın şarkı sözlerinde bir şair saklı. Hem de Atila İlhanlardan, Edip Canseverlerden ilham almış, yetkin bir şair. Besteciliği ise gitar gibi birkaç akorla şarkı yazmaya çok müsait bir enstrümanın ve dahi kendi şarkıcılık performansının, ses aralığının sınırlarını zorluyor. Armonik açıdan zor ama buna karşın hafızalara yer etmesi kolay şarkılar yazmak herkesin harcı değil. Bu şarkı sözü yazarlığı ve bestecilik vasıfları bir araya geldiğinde zaten sırtınız kolay yere gelmez. Bir de bunun üzerine bu toprakların çok sevdiği Akdenizli ve acı baharatlı ses rengini de ilave ederseniz, Yaşar’ın başarısının sırrına ermeniz mümkün.

Elbette popüler müzikte dönem dönem bazı müzik türlerinin yükseldiği ya da düşük ivme gösterdiği zamanlar olur. Nitekim Yaşar’ın adını duyurduğu dönem eline gitarı alanın romantik şarkılar yazdığı, söylediği bir dönemdi. Ege, Bora Öztoprak ve bir parça farklı olmakla beraber bir yanıyla da çok benzeşen Levent Yüksel aşağı yukarı aynı dönemde parlak çıkışlar yakaladı. Aslında ülkede modası hemen hiç geçmeyen bu türün, 2000’lerin ikinci yarısından sonra bir parça kan kaybettiği söylenebilir. Şimdilerde ise yine gitarlı Akdeniz şarkılarına dönüş varsa da ortaya dökülen ve popüler olanların çoğu ‘80’lerin taverna (“light” arabesk) şarkılarından esinlenmiş gibi geliyor kulağa. Yaşar bu albümüyle bu işi en yalansız dolansız ve en hakkıyla yapanların başında geldiğini bir kez daha gösteriyor.

Yıllardır biriktirdiği “hit”lerini yeni ve farklı düzenlemelerle seslendirdiği, 2008 çıkışlı "Dem” albümünü, Yaşar’ın nedense abartılı (sahne ağzıyla söylenmiş) yeni yorumları nedeniyle çok sevememiş, 2010 çıkışlı “Eski Yazlar” albümünü ise Yaşar kariyerinin bütünü içerisinde zayıf bulmuştum. Ancak “Cadde”, bu süreçteki açığı kapatacak gibi gözüküyor. Özellikle albümü adını veren şarkı, yıllardır Yaşar’dan duyduğumuz en iyi şarkılardan biri.

İlk klip şarkısı olarak seçilen “Anlatamıyorum”, bir parça Kayahan havası estiren, daha ticari bir şarkı. Yine de ben olsam çıkışı “Cadde”ye bırakır, peşi sıra “Geri Gelmez misin?” e de şans verirdim. Girişi “Kumralım”ı anımsatan “Gamzelendi” tipik Yaşar şarkılarını sevenleri memnun edeceklerden. “Gözlerinde Sabah”, “Yalnızım Hülâsa” yıllar boyu dinlenilecek yeni Yaşar şarkıları olmaya aday. Her biri farklı ritim yürüyüşlerinde “Kahretsin”, “Neler Oluyor?” ve “Sevmemiz Lazım” albümün hareketli şarkıları. Ege sularına uzanan “Yanarım Aşkın”sa albüme sıcak bir nokta koyuyor.

Alper Arundar, Tansel Doğanay ve Seçkin Özer’in düzenlemelerine imza attığı albümde Erdem Sökmen’den Eylem Pelit’e, Ediz Hafızoğlu’ndan Mehmet Akatay’a, her biri çaldıkları enstrümanlarla adları özdeşleşmiş müzisyenler adeta resmigeçit yapıyor.

Tamer Yılmaz imzalı kapak fotoğrafları ve Özlem Semiz tarafından yapılan kartonet tasarımı, son derece özenli ve Yaşar şarkılarının ruhuna, albümün dokusuna uygun. Yaşar sevenler kadar bu aralar iyi bir pop albümü dinlemek isteyenler de “Cadde”den memnun kalacaklar.

OCAK 2014

Hakkımda

Takip Et

Bu Hafta Çok Okunanlar

Arşivden